Działalność

Przedszkole

Urszulanki Zakopane_58

Początek działalności przedszkola sióstr urszulanek w Zakopanem sięga 1933 roku, kiedy to siostry weszły w posiadanie drewnianej willi na Jaszczurówce. M. Urszula zorientowała się, że najpilniejszą sprawą jest założenie ochronki – jak wówczas nazywano przedszkola – by pomóc ciężko pracującym matkom licznych góralskich rodzin i za pośrednictwem dzieci nawiązać z nimi bliższy kontakt.

W Domu św. Stanisława od 9.00 do 16.00 przebywało pod troskliwą opieką sióstr 20 małych góralskich dzieci. Po nich przychodziły dzieci szkolne na zajęcia świetlicowe i odrabianie lekcji. Szybko okazało się, że dom jest zbyt mały wobec rosnących potrzeb zakopiańskiej ludności. Brakowało miejsca na powiększenie przedszkola, o które dopominali się rodzice, dlatego m. Urszula, zdobywszy fundusze na plac pod budowę nowego domu, zakupiła przyległe do ogrodu św. Stanisława pole nieuprawne. Swoje plany przedstawiła na zebraniu miejscowych gazdów, którzy z ochotą zaoferowali pomoc. Dom został ukończony i oddany do użytku w 1938 roku, dzięki czemu działalność wychowawcza znacznie się poszerzyła: ochronka była czynna dłużej i przyjmowała większą liczbę dzieci, a świetlica miała własny lokal i mogła działać równolegle. Na początku trudnego okresu wojennego (1938–1943) siostry nie tylko prowadziły świetlicę, lecz także zapewniały dzieciom nocleg. Liczba potrzebujących ciągle jednak wzrastała, często były to sieroty – tak powstał Zakład Opiekuńczo-Wychowawczy, czyli dom dziecka, w którym mieszkały również niemowlęta, dzieci przewlekle chore i kalekie.

Kolejne lata wojenne (1943–1945) przyniosły smutny czas wysiedlenia sióstr z dziećmi z Jaszczurówki do Kalwarii Zebrzydowskiej. Władze okupacyjne urządziły w obu domach siedzibę wczasową dla młodzieży hitlerowskiej z organizacji Hitlerjugend. W 1944 roku Niemcy opuścili domy sióstr na Jaszczurówce, pozostawili tam jednak pełne magazyny gospodarcze, dlatego urszulanki z dziećmi mogły wprowadzić się z powrotem dopiero w 1945 roku. Siostry od razu wznowiły pracę domu dziecka, świetlicy oraz rozpoczęły działalność ochronki, przyjmując dzieci na „dzieciniec”, tzn. na cały dzień. W tamtym czasie pod opieką 24 sióstr było 40 dzieci (od 5 do 15 lat), niebawem liczba dzieci wzrosła do 50.


Niestety lata 60. rozpoczęły się jawną walką państwa ludowego z Kościołem, likwidowano wówczas święta kościelne i zabierano siostrom dzieci z sierocińców. Wszystkie dziewczynki i najstarszych chłopców porozwożono do państwowych placówek w różnych częściach kraju. Dom dziecka na Jaszczurówce był jedną z ostatnich placówek opiekuńczo-wychowawczych odebranych siostrom. 1 września 1962 roku w Domu św. Stanisława rozpoczęła działalność nowa placówka pod nazwą Państwowy Dom Dziecka „Jaszczurówka”. Siostry przeorganizowały zakres sprawowanych funkcji i zadbały o dzieci mające trudności w nauce oraz dzieci przedszkolne pozbawione opieki. Również świetlica środowiskowa mieściła się w głównym domu. Urszulanki zaopiekowały się małymi dziećmi w ramach tzw. pomocy sąsiedzkiej, a nawet zainicjowały pracę dwuoddziałowego przedszkola.

Ustawa z 1989 roku o stosunkach między państwem a Kościołem pozwoliła zgromadzeniom zakonnym na powrót do działalności statutowej. Przedszkola uzyskały status instytucji (również prywatnych) z możliwością rejestracji jako przedszkola niepubliczne i korzystania z dotacji ze strony państwa, co wiązało się z odciążeniem finansowym rodziców. Taka rejestracja zakładała oczywiście konieczność zapewnienia odpowiednich warunków oraz wykształconej kadry wychowawców. Dopiero we wrześniu 1994 roku urszulanki odzyskały Dom św. Stanisława, który był bardzo zniszczony. Po remoncie służył przez kilka lat jako dom rekolekcyjno-wypoczynkowy, jednak potrzeba powiększenia placówki skłoniła siostry do podjęcia w 2003 roku ekspertyzy budynku pod względem ewentualnej przebudowy na przedszkole. Negatywny wynik ekspertyzy architektonicznej uniemożliwił korzystanie z domu, pojawiła się więc potrzeba postawienia nowego budynku na przedszkole. Budowę trzyoddziałowego obiektu rozpoczęto w 2004 roku, a Dom św. Stanisława został sprzedany sąsiadom. Zachował nazwę i do dziś służy gościom wypoczywającym w Zakopanem.

Budowa nowego przedszkola została całkowicie ukończona w 2006 roku, a w czerwcu 2007 nastąpiło uroczyste poświęcenie placówki przez ks. kard. Stanisława Dziwisza i nadanie jej imienia Jana Pawła II. Ks. kard. Karol Wojtyła był częstym gościem u sióstr na Jaszczurówce i miał kontakt z dziećmi z przedszkola, które mieściło się obok zajmowanego przez niego pokoju. Siostry, które pamiętają wizyty kardynała w urszulańskim domu, wspominają, że wśród przedszkolaków cieszył się dużym zainteresowaniem. Lubił wychodzić do dzieci, siadał z nimi na dywanie i opowiadał im różne historie ze swojego życia, a napotkanego na korytarzu przedszkolaka zawsze obdarzał serdecznym słowem i uśmiechem.

strona przedszkola >